Wypłaty wynagrodzenia za pracę dokonuje się co najmniej raz w miesiącu, w stałym i z góry ustalonym terminie (art. 85 § 1 Kodeksu pracy). Wynagrodzenie płatne raz w miesiącu wypłaca się z dołu, niezwłocznie po ustaleniu jego pełnej wysokości, nie później jednak niż w ciągu pierwszych 10 dni następnego miesiąca kalendarzowego. Jeżeli ustalony dzień wypłaty wynagrodzenia za pracę jest dniem wolnym od pracy, wynagrodzenie wypłaca się w dniu go poprzedzającym. Składniki wynagrodzenia za pracę, przysługujące pracownikowi za okresy dłuższe niż jeden miesiąc, wypłaca się z dołu, w terminach określonych w przepisach prawa pracy (dotyczy to np. premii kwartalnych czy rocznych).
Użycie przez ustawodawcę w art. 85 § 1 K.p. sformułowania "co najmniej raz w miesiącu" oznacza wprowadzenie minimalnej częstotliwości wypłaty wynagrodzenia. W świetle tego przepisu niedopuszczalne byłoby ustalenie wypłat pracowniczych wynagrodzeń np. raz na dwa miesiące. Natomiast jak najbardziej dozwolone jest stosowanie częstszych niż miesięczne okresów rozliczeń, np. co tydzień.
Zgodnie z art. 85 § 1 K.p., termin wypłaty ma być stały i ustalony z góry. Oznacza to, że termin ten powinien być taki sam dla każdego rozliczanego okresu, np. w przypadku comiesięcznych wypłat może to być ostatni dzień każdego miesiąca kalendarzowego.
Miejsce i formę wypłaty wynagrodzenia określa art. 86 § 1 K.p. Stanowi on, że pracodawca jest obowiązany wypłacać wynagrodzenie w miejscu, terminie i czasie określonych w regulaminie pracy lub w innych przepisach prawa pracy. Może to być np. układ zbiorowy pracy, którym objęci są pracownicy danego zakładu (art. 104 § 2 i art. 1041 § 1 pkt 5 K.p.). Natomiast pracodawcy, którzy nie mają obowiązku ustalenia regulaminu pracy, ponieważ zatrudniają mniej niż 20 pracowników albo obowiązuje u nich układ zbiorowy pracy, informację o miejscu, terminie i czasie wypłaty wynagrodzenia zamieszczają w pisemnej informacji o warunkach zatrudnienia (patrz przykład informacji).
Wypłaty wynagrodzenia dokonuje się w formie pieniężnej. Możliwe jest jednak częściowe spełnienie wynagrodzenia w innej formie niż pieniężna, ale tylko wtedy, gdy tak przewidują ustawowe przepisy prawa pracy lub układ zbiorowy pracy. Zasadniczo więc wynagrodzenie powinno być wypłacone w pieniądzu do rąk pracownika. Jeżeli jednak układ zbiorowy pracy ustala zasady jego wypłaty w innej formie, np. poprzez przelew na konto pracownika, lub uprzednio pracownik wyrazi na taką formę wypłaty zgodę na piśmie, to jest to również dopuszczalne (art. 86 § 3 K.p.). W sytuacji, gdy w zakładzie wynagrodzenie za pracę przelewane jest na konto pracownika w banku, polecenie przelewu należy przekazać odpowiednio wcześniej, aby w dniu ustalonym jako dzień wypłaty wynagrodzenia, pracownik mógł nim dysponować.
Jak więc wynika z przytoczonych regulacji, wypłaty wynagrodzenia należy dokonywać w stałym i z góry ustalonym terminie, o czym pracownik powinien być poinformowany w przepisach zakładowych lub w informacji o warunkach zatrudnienia (tzw. informacji dodatkowej). Nieterminowa wypłata wynagrodzenia naraża pracodawcę na określone konsekwencje. Jest ona traktowana jako wykroczenie przeciwko prawom pracownika i obwarowana karą grzywny od 1.000 zł do 30.000 zł (art. 282 § 1 pkt 1 K.p.).